روتیفر چیست و چگونه میتوان آن را کشت کرد

روتیفر از ریزترین آبزیان است که از غذای ماهیان به حساب می آید.

از این رو کشت روتیفر طرفداران زیادی دارد.

طریقه ی صحیح تولید آن را در ادامه آموزش می دهیم.

طول روتیفر ممکن است به 0.1 تا 1 میلیمتر برسد.

نرها خیلی ریزتر از ماده ها هستند، اندازه آنها در حد معمولا ۲۵ عدد از آنها می توانند

در یک قطره آب زندگی کنند. اگر شرایط زیستی آنها خوب باشد،

از طریق بکرزایی تولید مثل می کنند.

در این روش تولیدمثلی، تنها ماده های بکرزا وجود دارند

که بدون نیاز به روتیفرهای نر، می توانند تولید مثل کرده و تنها روتیفرهای ماده بکرزا تولید نمایند.

اگر شرایط نامساعد گردد، از طریق جنسی تولیدمثل می نمایند.

بدن آنها از سر، تنه و پا درست شده است .

در قسمت سرتاجی دارند که دور تا دور آن را به جاهایی که حرکت مجموع آنها حالتی چرخ مانند دارد احاطه میکند.

اسم آنها هم همین معنی را میدهد (Rot به معنی چرخ و fer به معنی داشتن و a علامت جمع است ).

این آبزیان که در غذاها و آب های شیرین یافت می شوند

نقش مهمی در تغذیه نوزاد ماهی ها با این دیگر دارند.

از طریق پرورش میتوان از آن برای تغذیه نوزاد ماهیها پس از فیتوپلانکتون استفاده نمود.

روتیفر از ریزترین جانوران آبزی است .

ساختار بدن روتیفر :

در بازارهای جهانی امکان خرید تخمهای آن که از طریق تولید مثل جنسی حاصل می‌شود وجود دارد.

ولی هنوز در ایران کیست با تخم آن در بازار ارائه نگردیده است .

بهر حال در صورت تامین کیست و یا روتیفر زنده امکان کشت آن به روشی که داده می شود وجود دارد.

عمر روتیفر کوتاه و با توجه به درجه حرارت آب از ۷ تا ۱۵ روز می باشد. عمر نرها خیلی کوتاه تر و دو تا سه روز است .

مهمترین گونه آن که در حال حاضر در سطح جهانی پرورش داده می شود

روتیفر brachionus plicatilis است .

روش کشت برای جوش ساده وقت سازی آن نیاز به فیتوپلانکتون است

از گونه های فیتوپلانکتون کلرلا (chlorella) و تتراسل میس(tetraselmis) می‌توان برای کشت آن استفاده نمود.

اگر دسترسی به گونه‌های این جنس آن باشد

از گونه های دیگر و نیز از آب سبز تهیه شده از استخرها و آبهای سبز رنگ طبیعی میتوان استفاده نمود.

قبل از کشت روتیفر بایستی اقدام به کشت فیتوپلانکتون نمود.

شکل های مختلف روتیفر

لوازم و مواد مورد نیاز برای کشت روتیفر :

ظرف ۵۰ لیتری ضدعفونی شده شیشه ای یا غیر شیشه ای ۱ عدد یا بیشتر

آب بدون کلر ۴۰ لیتر برای هر آکواریوم

نمک دریا هزار و ۵۰ گرم برای هر آکواریوم.

کسانی که در سواحل خلیج فارس و دریای عمان زندگی می‌کنند می‌توانند

از ۷۵ درصد آب دریای تمیز فیلتر شده ۲۵ درصد آب شیرین استفاده نمایند.

آب را می توان با ماسه خیلی ریز فیلتر نمود.

اگر از آب تمیز و فیلتر شده دریای خزر استفاده میشود بایستی به هر لیتر آن ۱۵ گرم نمک دریا اضافه نمود.

مخمر هیدرولیز خوب ۱۰۰ گرم

فیتوپلانکتون کلرلا تا ۵۰ میلیون به ازاء هر لیتر آب و تراس نیست ۱۰۰ میلیون عدد به ازای هر لیتر آب.

در صورت عدم امکان شمارش فیتوپلانکتونها وقتی رنگ آب مخزن ۵۰ لیتری کمی سبز رنگ شود کافی است .

بذر روتیفر بصورت تخم یا زنده بیست هزار عدد به ازای هر لیتر آب (تعداد کمی کمتر یا بیشتر مشکلی به وجود نمی آورد).

نحوه ی کشت :

آب را در مخزن یا ظرف کشت ریخته سپس فیتوپلانکتونها و پس از آن بذر به آب اضافه می‌شود.

این کار ترجیحا در محیط بیرون در فصل گرم انجام می شود.

حرارت آب بایستی بین ۲۸ تا ۳۵ درجه سانتیگراد باشد

روز چهارم بایستی به ازای ۴۰ لیتر آب، 1 گرم مخمر به آب اضافه کرد. به گونه ای که بصورت یکنواخت در آب پخش شود.

روتیفر

هرگز نباید بیش از میزان توصیه شده، در آب ریخته شود؛

چون باعث تخریب آب و مرگ و میر روتیفرها می شود.

بهتر است اولین بار تنها نصف میزان داده شده به آب اضافه شود؛

پس از حصول اطمینان از کمیت مخمر بعدا می توان در هر بار غذادهی تا یک گرم از آن اضافه نمود.

یک هفته بعد وقتی تراکم روتیفرها به 100 تا ۲۰۰ عدد در سانتی متر مکعب رسید میتوان برداشت را شروع کرد.

برداشت می تواند به طور کامل بوده و یا تنها ۷۵ درصد از آن باشد.

اگر ۷۵ درصد برداشت صورت گیرد. بایستی فورا به همان نسبت آب نمک و فیتوپلانکتون اضافه شود.

درجه حرارت آب جدید بایستی کاملا مطابق آب مخزن باشد

۴ روز بعد بایستی به همان میزان یک گرم مخمر هیدرولیز و آب اضافه گردد برداشت

بعدی می تواند یک هفته پس از برداشت قبلی صورت گیرد.