انواع عفونت سطحی حاصل از بیماری های باکتریایی ماهیان آب شور را بشناسید

انواع عفونت سطحی ماهیان آب شور را بشناسید

عفونت سطحی در ماهیان آب شور شیوع زیادی دارد.

از انواع عفونتهای سطحی حاصل از بیماری باکتریایی ماهیان آب شور میتوان دم خوره و لکه های سفید پوست را نام برد.

بیماری دم خوره Fin Rot ؛ عفونت سطحی :

از‌آن‌جا‌که در بیماری دم خوره که یکی از بیماری های باکتریایی ماهیان است ،

باله ها و دم ماهی اولین محل آسیب دیده در اثر صید یا انتقال ماهی هستند،

آسیب پذیرترین نقطه جهت آلوده شدن به عفونت های باکتریایی نیز محسوب می شوند.

باکتری های گرم منفی مانند گونه های سودوموناس ( Pseudomonas sp )،

اروموناس ( Aeromonas sp )، و ادواردسیلا ( Edwardsiella sp ) عامل ایجاد این بیماری که از عفونت های سطحی است ، شناخته می شوند.

نشانه های بیماری دم خوره :

همانطور که از نام بیماری دم خوره پیداست باله ها و دم ماهی خورده شده و از بین می روند.

در صورتی که عفونت به ساقه ی دمی ماهی هم سرایت کند مشکل شنا کردن نیز ایجاد می شود

و در این مرحله دیگر امکان درمان بیماری وجود نداشته و ماهی بیمار از بین می رود.

روش های درمانی دم خوره که از انواع عفونت سطحی است :

استفاده از آنتی بیوتیک هایی مانند کانامایسین (50 الی 100 میلیگرم در لیتر)

یا نئومایسین (65 میلی گرم در لیتر) به مدت 7 الی 10 روز جهت درمان بیماری دم خوره مناسب است .

در طول درمان بیماری دم خوره وضعیت ماهی، کیفیت آب و سطح آمونیاک را زیر نظر داشته باشید

و در صورتی که ماهی در اثر استفاده از دارو دچار استرس شود (شنای نامنظم، تنفس سریع و آمدن به سطح)

به سرعت ماهی را از تانک قرنطینه خارج نموده وبه آکواریوم دیگری انتقال دهید و یا 50 الی 75 درصد از آب تانک قرنطینه را تعویض نمایید.

جهت افزودن آنتی بیوتیک ها به آب که معمولا بصورت پودر هستند بهتر است

قبلا آن ها را در مقداری از آب آکواریوم حل نمایید و سپس محلول بدست آمده را استفاده کنید.

تعویض 30 الی 50 درصد از آب تانک قرنطینه هر 2 الی 3روز ضروری است .

توجه داشته باشید که در آکواریوم قرنطینه مدیای فیلتر شیمیایی مانند ذغال اکتیو وجود نداشته باشد.

زخم های خونی ماهیان ( Lesions ) :

زخم های خونی از عفونت های سطحی است که یکی از بیماری های باکتریایی ماهیان است .

این بیماری معمولا در اثر برخی بیماری های انگلی مانند بروکلینلا و اورنما بر روی پوست ماهی ایجاد می شوند

و باکتریها از محل این زخم ها ماهی را آلوده می کنند و با پوست ماهی توسط انگل ها سوراخ می شود

و با حضور باکتری ها در محل سوراخ شدگی زخم های خونی ایجاد می شوند.

در صورت مشاهده ی این زخم ها باید حتما هرچه سریعتر دست بکار شده

و درمان بیماری را آغاز کنید. در غیر اینصورت تکثیر باکتری ها موجب مرگ ماهی می شود.

زخم های خونی ماهیان ( Lesions ) ، یکی از بیماری های باکتریایی ماهیان

نشانه های بیماری زخم های خونی ماهیان :

نشانه های این بیماری کاملا مشخص هستند.

در ابتدا بخش یا بخش هایی از پوست ماهی قرمز شده و سپس این نواحی تبدیل به زخم می شوند.

بعداز گذشت مدت زمان اندکی زخم ها بزرگتر و عمیق تر می شوند.

روش های درمانی زخم های خونی ماهیان :

همانطور که گفته شد بیماری های باکتریایی ماهیان بصورت بیماری ثانویه بروز می کنند

به همین دلیل در محل زخم های ایجاد شده ناشی از آلودگی باکتریایی حتما انگل ها نیز حضور دارند

زیرا در واقع آنها زمینه ی ایجاد آلودگی باکتریایی را فراهم کرده اند.

در این مواقع باید در کنار درمان بیماری باکتریایی، درمان بیماری انگلی را نیز شروع کنید.

باتوجه به پیچیدگی چنین درمان هایی بهتر است در ابتدا با روش هایی مانند کاهش شوری آب بیماری انگلی را کنترل کنید

و سپس به درمان بیماری باکتریایی بپردازید و یا اینکه در ابتدا بیماری انگلی را درمان کنید و سپس به درمان باکتریایی بپردازید.

جهت درمان این بیماری می توانید از آنتی بیوتیک هایی مانند

کانامایسین (50 الی 100 میلی گرم در لیتر) به مدت 7 الی 10 روز یا سولفاتیازول (2 الی 4 میلیگرم در 40 لیتر)

به مدت سه روز استفاده نمایید. افزودن سولفامرازین سولفاتیازول به غذای ماهی بیمار به مدت 7 الی 10 روز نیز بسیار موثر است .