رفیوجیوم را کامل بشناسید۴
واترپمپ جهت انتقال آب
حجم ورود آب به داخل رفیوجیوم باید کنترل شده و کم باشد
تا گیاهان داخل رفیوجیوم فرصت لازم جهت جذب مواد مغذی، نیترات و فسفات را داشته باشند.
بهترین حالت استفاده از یک واترپمپ با قدرت انتقال آب به میزان ۳ برابر حجم رفیوجیوم می باشد.
ارتفاع و فاصله ی بین واترپمپ و رفیوجیوم را نیز در نظر بگیرید.
زیرا قدرت انتقال آب واترپمپ در ارتفاع و فاصله ی زیاد کاهش می یابد.
جهت افزایش کارایی رفیوجیوم بهتر است واترپمپ را در خانه ی دوم یا سوم سامپ قرار دهید
و خروجی آن را در خانه ی آخر.
سیستم روشنایی
گیاهان نیز همانند مرجان ها به نور مناسب جهت رشد نیاز دارند و تنها تفاوت آنها در ترکیب نورهای موردنیاز می باشد.
برای رشد بهتر گیاهان باید از نور صورتی با طول موج ۴۲۰ الی ۴۵۰ نانومتر بیشتری استفاده شود،
زیرا بیشترین تاثیر را بر انجام عمل فتوسنتز گیاهان دارد اما به تنهایی کافی نیست
و در کنار آن باید از یک نور سفید دیگر با ۱۰۰۰۰ الی ۱۲۰۰۰ درجه ی کلوین استفاده نمود.
در صورت عدم امکان استفاده از دو لامپ له دلیل کوچک بودن حجم رفیوجیوم بهتر است
از یک لامپ با درجه کلوین ۵۵۰۰ الی ۷۵۰۰ استفاده نمایید.
در این دسته از لامپ ها در صورتی که طیف کامل ((Full Spectrum باشند.
نورهای قرمز و آبی بصورت متناسب وجود دارند
و نیازهای نوری گیاهان را برآورد خواهند کرد.
میزان نور موردنیاز رفیوجیوم را نیز ۱ الی ۲ وات به ازای ۲ لیتر آب در نظر بگیرید.
بهترین مدت زمان روشن بودن لامپ ها ۱۲ ساعت است
که باید صورت معکوس با لامپ های آکواریوم خاموش و روشن شوند.
در طول ساعات شبانه که لامپ های آکواریوم خاموش هستند،
مرجان ها که خود تولیدکننده ی اکسیژن می باشند تبدیل به مصرف کننده ی اکسیژن می شوند
و معمولا سطح اکسیژن آب کاهش و دی اکسیدکربن افزایش می یابد.
در این حالت PH نیز کاهش یافته و آب اسیدی می شود
که بروز چنین اتفاقی می تواند برای مرجان ها و ماهی ها مهلک باشد.
به همین دلیل توصیه می شود تا با نصب یک تایمر،
لامپ های رفیوجیوم را پس از خاموش شدن لامپ های آکواریوم روشن نمایید
تا ضمن برطرف شدن مشکل کمبود اکسیژن آبزیان، PH نیز در محدوده ی ایمن کنترل شود.
گیاهان داخل رفیوجیوم
برای انتخاب و کاشت گیاه در رفیوجیـوم گزینه های فراوانی وجود دارد
که متاسفانه فقط تعداد محدودی از آنها در بازار ایران عرضه می شوند.
در ابتدای راه اندازی رفیوجیـوم و باتوجه به بالا بودن میزان نیترات و فسفات،
گیاهان دارای رشد سریع در اولویت انتخاب خواهند بود.
گیاهان خانواده ی کلورپا از این نظر بهترین گزینه محسوب می شوند.
این گیاهان از رشد بسیار سریعی برخوردار بوده و به سرعت می توانند سطح نیترات و فسفات آب را کنترل نمایند.
اما پس از کاهش این پارامترها احتمال از بین رفتن آنها بسیار زیاد خواهد بود
زیرا در اثر رشد زیاد نیاز به مقادیر فراوانی از نیترات،
فسفات و سایر مواد مغذی و کمکی مانند آهن و منگنز دارند.